De leegte van de mens zal hem niet meer omringen en van buitenaf overvallen. Integendeel, zijn eigen leegheid, die God uit liefde voor hem op Zich heeft genomen toen Hij ‘Zich ontledigde’, wordt een eindeloze volheid waarin geen plaats meer is voor duisternis en leegte. (…) Het Taborlicht is het licht van de verrijzenis.

Vanaf het moment dat Christus de woestijn in trok, werden de eenzaamheid, de bekoring en de honger van iedere mens de eenzaamheid, de bekoring en de honger van Christus. Maar in ruil hiervoor kan de gave van de waarheid, waarmee Christus de bekoringen (de illusie van zekerheid, faam en macht) verdreef, onze eigen waarheid worden, als we haar maar willen aanvaarden.

Thomas MERTON, Raids on the Unspeakable, 1964, blz. 16 (vertaling Dirk Doms)

Oorlog wordt niet veroorzaakt door honger of gebrek. Het zijn de machtigen en rijken die oorlog voeren. De schoonheid van het graf, die eist dat we ons geweten onderdrukken onder het mom van “offer” en “plicht”.

Turning Toward the World: The Pivotal Years 1996 (1960-1963) blz 224

Aan de basis van alle oorlogen ligt angst; niet zozeer de angst die mensen voor elkaar hebben als wel de angst die ze voor alles hebben. Het is niet alleen dat ze elkaar niet vertrouwen, zij vertrouwen ook zichzelf niet. Als ze al niet zeker weten of iemand hen plotseling zou kunnen doden, zijn ze nog minder zeker van dat ze zichzelf niet zouden doden. Zij hebben nergens meer vertrouwen in, omdat zij niet meer in God geloven.

Zaden van contemplatie / New Seeds of Contemplation Blz 84