Het is niet onze roeping om er gewoon maar te zijn, maar om met God mee te werken bij de schepping van ons eigen leven, onze eigen identiteit, onze eigen bestemming. We zijn vrije wezens en kinderen van God. Dat betekent dat we niet passief mogen

blijven maar, door te kiezen voor de waarheid, actief moeten deelnemen aan zijn scheppende vrijheid in ons eigen leven en in het leven van anderen. Nog beter gezegd: we worden zelfs geroepen om met God samen te werken aan de schepping van de waarheid van onze identiteit.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie p.34

“O, de diepte van de rijkdom van de wijsheid en kennis van God!” In het centrum van ons bestaan gaat een deur open en het lijkt alsof we er doorheen vallen in onmetelijke diepten, die, ofschoon ze oneindig zijn, voor ons allemaal toegankelijk zijn; de hele eeuwigheid schijnt van ons te worden in dit ene stille en adembenemende contact.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. Damon 2015 p. 157

Je kunt geen mens van geloof zijn als je niet weet hoe te twijfelen. Je kunt niet in God geloven tenzij je in staat bent vraagtekens te plaatsen bij het gezag van een vooroordeel, zelfs als dat misschien een religieus vooroordeel lijkt te zijn. Geloof is niet het zich blind conformeren aan een vooroordeel – een “voor-oordeel”. Het is een beslissing, een oordeel dat volledig en in alle vrijheid genomen wordt in het licht van een waarheid die niet bewezen kan worden.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz.79

Als ik iets te kiezen heb, dan is het dat ik hier mag leven en waarschijnlijk ook mag sterven. Maar waar het in elk geval op aankomt is niet te leven of te sterven, maar vol vertrouwen Uw naam uit te spreken in dit licht, in deze eenzame, onbezochte plaats: U Vader te noemen, juist door hier te zijn als 'zoon' in de Geest en in het licht, door U geschonken: geen onaards licht, maar heel eenvoudig deze doodgewone dag in juni met zijn lichtende velden, zijn tulpenbomen, de dennen, de bossen, de wolken en de bloemen overal.

Hier te zijn met de stilte van het zoonschap in mijn hart is een middelpunt zijn waarin alle dingen naar U samenkomen. En dat is voorlopig zeker meer dan genoeg.

Thomas Merton, Conjectures of a Guilty Bystander. p.178 vertaling: Dirk Doms