Liefde begint met de wil om degenen van wie we houden volledig zichzelf te laten zijn, het besluit om ze niet zo te draaien dat ze in ons beeld passen. Wanneer we ze niet liefhebben om wat ze zijn, maar alleen vanwege hun mogelijke gelijkenis met onszelf, dan houden we niet van ze: we houden dan alleen van de weerspiegeling van onszelf die we in hen vinden. Kan dat liefde zijn?

No Man Is an Island Blz.149

Mensen worden niet gekend door louter intellect, niet door louter principes, maar slechts door liefde. Pas wanneer we de ander liefhebben krijgen we van God de sleutel om te begrijpen wie de ander is en wie we zelf zijn.

Hidden Ground of Love: Letters on Religious Experience and Social Concerns 1985 Blz.140

Mijn leven wordt beoordeeld naar mijn liefde voor God en die wordt weer beoordeeld naar mijn liefde voor de minsten van zijn kinderen. En die liefde is geen algemene welwillendheid: ze betekent dat ik moet delen in hun ellende.

Run to the Mountain: The Story of a Vocation 1995 (1939-1941) Blz.399

Als ik bij de kerk blijf is dat uit een soort gedesillusioneerde liefde en ook omdat ik besef dat ik daarbuiten niet gelukkig kan zijn, hoewel ik ook ‘binnen’ geen garantie op geluk heb. Eigenlijk is mijn ‘geluk’ niet afhankelijk van welk instituut dan ook.

Courage for Truth: Letters to Writers 1993 Blz.85