Vanaf het moment dat Christus de woestijn in trok, werden de eenzaamheid, de bekoring en de honger van iedere mens de eenzaamheid, de bekoring en de honger van Christus. Maar in ruil hiervoor kan de gave van de waarheid, waarmee Christus de bekoringen (de illusie van zekerheid, faam en macht) verdreef, onze eigen waarheid worden, als we haar maar willen aanvaarden.

Thomas MERTON, Raids on the Unspeakable, 1964, blz. 16 (vertaling Dirk Doms)

In mijn hart is die grote dorst de nietigheid te erkennen van alles wat niet God is. Mijn gebed is dus een soort lofprijzing die oprijst uit de kern van Niets en Stilte. Als ik me nog steeds bewust ben van ‘mezelf’, zie ik dat als een obstakel.

Hidden Ground of Love: Letters on Religious Experience and Social Concerns 1985, Blz.64

God zelf woont in ons en wij in Hem. Wij zijn Zijn nieuwe paradijs. En midden in dit paradijs staat Christus zelf, de boom van het leven… Wij, in de wereld, zijn Christusdragers en tempels van de Heilige Geest, want onze zielen zijn vol van Zijn genade.

New Man Blz. 161

Wat de woestijnvaders in de woestijn zochten was het paradijs in zichzelf, of liever boven en buiten zichzelf. Ze zochten het paradijs in de herontdekking van de ‘eenheid’, die door de ‘kennis van goed en kwaad’ uiteengeslagen was.

Collected Poems Blz.90