Zolang wij op aarde zijn zal de liefde die ons verenigt, ons doen lijden, juist door ons contact met elkaar, omdat deze liefde een Lichaam van gebroken beenderen opnieuw samenvoegt… Er zijn twee dingen die mensen kunnen doen tegen de pijn van hun onderlinge verdeeldheid. Zij kunnen liefhebben of zij kunnen haten. Haat deinst terug voor het offer en de droefenis die de prijs zijn van het samenvoegen van de beenderen. Haat weigert de pijn van de hereniging.
Zaden van contemplatie / New Seeds of Contemplation Blz.58
De ogen van de heilige maken alle dingen heilig en de handen van de heilige wijden alles wat ze aanraken toe aan de glorie van God. De heilige wordt nooit door iets gekwetst en veroordeelt de zonden van mensen niet, omdat hij geen zonde kent. Hij kent slechts de genade van God. Hij weet dat het zijn missie op aarde is om die genade bij alle mensen te brengen.
Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz.29
Als ik mezelf maar steeds serieus blijf nemen, hoe kan ik dan heilig en contemplatief worden? Als ik me steeds weer druk maak om mezelf, hoe kan ik dan gelukkig worden? Want het zelf waar ik me druk om maak bestaat eigenlijk niet en het was er nooit en zal er nooit zijn, behalve in mijn verbeelding.
Entering the Silence : Becoming a Monk & Writer 1996 (1941-1952) Blz.219