Dit is de genade van Hemelvaartsdag: opgenomen worden in de hemel, de apex mentis, het directe raakpunt met God. Het is rusten op deze stille hoogte, in de duisternis die God omringt. Daar, door alle beproevingen heen, leven met de Tranquillus Deus tranquillans omnia*. God blijft bij mij, vandaag en alle dagen.

* De rustige God, die alles tot rust brengt (Sint Bernardus)

Thomas Merton, Sign of Jonas p.55. vertaling: Dirk Doms

Er is geen woestijn zo verschrikkelijk, zo mooi, zo dor en zo vruchtbaar als de woestijn van het mededogen. Het is de enige woestijn die werkelijk zal bloeien als een lelie. Deze woestijn zal een vijver worden, hij zal vruchtbaar worden en opspringen van vreugde. In de woestijn van mededogen zal het dorstige land een land vol waterbronnen worden, waar de armen alles bezitten.

Sign of Jonas Blz. 323

Het is mijn diepste overtuiging dat wij er niet al te zeker van mogen zijn dat we Christus in onszelf hebben gevonden zolang we hem niet eveneens gevonden hebben in dat deel van de mensheid dat het verst van ons verwijderd is. (…) Als ik er op sta jou mijn waarheid te geven, maar nooit stilsta om op mijn beurt van jou jouw waarheid te ontvangen, kan er tussen ons geen waarheid zijn (…). God spreekt, God wordt gehoord, niet alleen op de Sinaï, niet alleen in mijn eigen hart, maar ook in de stem van de vreemdeling.

Het gevoel dat de wereld over Amerika heeft lijkt ongetwijfeld op het gevoel dat monniken hebben over een abt die de alle macht wil hebben en onvoorwaardelijke gehoorzaamheid eist op basis van slogans waarover hij vijfentwintig jaar geleden is opgehouden na te denken

Turning Toward the World: The Pivotal Years 1996 (1960-1963)Blz. 259