Als niets, van wat zichtbaar is, God is of Hem kan tonen zoals Hij is, dan moeten we God zoeken voorbij de dingen die zichtbaar zijn en binnen treden in de duisternis. Omdat niets dat gehoord kan worden God is, zullen we om Hem te vinden de stilte binnen moeten gaan.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz.96

De leegte van de mens zal hem niet meer omringen en van buitenaf overvallen. Integendeel, zijn eigen leegheid, die God uit liefde voor hem op Zich heeft genomen toen Hij 'Zich ontledigde', wordt een eindeloze volheid waarin geen plaats meer is voor duisternis en leegte. (…) Het Taborlicht is het licht van de verrijzenis.

Vanaf het moment dat Christus de woestijn in trok, werden de eenzaamheid, de bekoring en de honger van iedere mens de eenzaamheid, de bekoring en de honger van Christus. Maar in ruil hiervoor kan de gave van de waarheid, waarmee Christus de bekoringen (de illusie van zekerheid, faam en macht) verdreef, onze eigen waarheid worden, als we haar maar willen aanvaarden.

Thomas MERTON, Raids on the Unspeakable, 1964, blz. 16 (vertaling Dirk Doms)

De mogelijkheid om tussen goed en kwaad te kiezen is de ondergrens van de vrijheid, en het enige dat daar vrij aan is, is dat we nog altijd het goede kunnen kiezen. Voor zover je vrij bent om het kwaad te kiezen, ben je niet vrij. Een keuze voor het kwaad vernietigt de vrijheid. We kunnen nooit het kwade als kwaad kiezen, alleen als schijnbaar goed. Maar wanneer we beslissen iets anders te doen dat ons juist lijkt terwijl het eigenlijk niet het geval is, doen we iets dat we niet echt willen doen en daarom zijn we niet echt vrij.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz.139