Onze echte reis in het leven is innerlijk: het is een zaak van groei, van verdieping en van een steeds grotere overgave aan de scheppende werking van de liefde en de genade in ons hart. Nooit was het voor ons meer noodzakelijk om aan die werking te beantwoorden.

Road to Joy: Letters to New and Old Friends 1989.  Blz.118

Het idee van ‘kind van God’ zijn, houdt een leven in van groei en worden en mogelijkheid en risico en ervan genieten om risico’s te nemen. En God verheugt zich hierover: dat Zijn kind groeit in wijsheid en genade.

Dancing in the Water of Life: Seeking Peace in The Hermitage 1997 (1963-1965) Blz. 334

We hebben een prachtige roeping. Christus heeft ons hier gebracht om te leven: te leven, te ademen en onder zijn ogen gelukkig te zijn, om te spelen als kinderen terwijl Hij toekijkt en voor ons zorgt.

Entering the Silence : Becoming a Monk & Writer 1996 (1941-1952) Blz.174

Als ik iets te kiezen heb, dan is het dat ik hier mag leven en waarschijnlijk ook mag sterven. Maar waar het in elk geval op aankomt is niet te leven of te sterven, maar vol vertrouwen Uw naam uit te spreken in dit licht, in deze eenzame, onbezochte plaats: U Vader te noemen, juist door hier te zijn als ‘zoon’ in de Geest en in het licht, door U geschonken: geen onaards licht, maar heel eenvoudig deze doodgewone dag in juni met zijn lichtende velden, zijn tulpenbomen, de dennen, de bossen, de wolken en de bloemen overal.

Hier te zijn met de stilte van het zoonschap in mijn hart is een middelpunt zijn waarin alle dingen naar U samenkomen. En dat is voorlopig zeker meer dan genoeg.

Thomas Merton, Conjectures of a Guilty Bystander. p.178 vertaling: Dirk Doms