Wanneer ik Hem vind zal ik mezelf vinden en als ik mijn ware zelf vind, zal ik Hem vinden. Maar hoewel dat eenvoudig lijkt, is het in werkelijkheid oneindig moeilijk. Als ik aan mijzelf ben overgelaten is het zelfs volstrekt onmogelijk. Want al kan ik iets over het bestaan en de aard van God weten met mijn eigen verstand, dan toch is er geen menselijke en rationele manier waarop ik in contact, in bezit, van Hem kan komen, waardoor ik kan ontdekken wie Hij werkelijk is en wie ik ben in Hem. Dat is iets dat geen mens op eigen houtje kan doen. En ook alle mensen en alle geschapen dingen in het universum kunnen Hem bij dit werk helpen. De enige die me kan leren om God te vinden is God zelf, Hij alleen.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz.36

De serene honger van de geest dringt door de oppervlakte van de woorden heen en overstijgt de menselijke verwoording van mysteries en zoekt in de vernedering van de stilte, in het intellectuele alleen-zijn en de innerlijke armoede, de gave van een bovennatuurlijke zorg die woorden niet echt kunnen uitdrukken.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz.106

Als niets, van wat zichtbaar is, God is of Hem kan tonen zoals Hij is, dan moeten we God zoeken voorbij de dingen die zichtbaar zijn en binnen treden in de duisternis. Omdat niets dat gehoord kan worden God is, zullen we om Hem te vinden de stilte binnen moeten gaan.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz.96

De leegte van de mens zal hem niet meer omringen en van buitenaf overvallen. Integendeel, zijn eigen leegheid, die God uit liefde voor hem op Zich heeft genomen toen Hij 'Zich ontledigde', wordt een eindeloze volheid waarin geen plaats meer is voor duisternis en leegte. (…) Het Taborlicht is het licht van de verrijzenis.