Alleen wanneer we onszelf in onze ware menselijke context zien, als leden van een ras dat bedoeld is om één organisme en “één lichaam” te zijn, zullen we het positieve belang beginnen te begrijpen, niet alleen van de successen, maar ook van de mislukkingen en ongelukken in ons leven. Mijn successen zijn niet de mijne. De weg naar hen werd door anderen voorbereid. De vrucht van mijn arbeid is niet de mijne: want ik bereid de weg voor de prestaties van een ander. . . .

Thomas Merton, No Man Is an Island (Garden City, NY: Image Books, 1955, 1967), 16–17.

–