Onze echte reis in het leven is innerlijk: het is een zaak van groei, van verdieping en van een steeds grotere overgave aan de scheppende werking van de liefde en de genade in ons hart. Nooit was het voor ons meer noodzakelijk om aan die werking te beantwoorden.

Road to Joy: Letters to New and Old Friends 1989 Blz 118

‘Terugkeren naar de Vader’… betekent niet ‘terug gaan’ in de tijd, maar vooruit gaan en nog verder. Op zijn schreden terugkeren is niets op niets stapelen,… dezelfde stommiteit nog een keer en achterstevoren. Ga voorbij alles, laat alles achter en baan je een weg vooruit naar het Einde en het Begin, naar het steeds nieuwe Begin dat zonder Einde is.

Turning Toward the World: The Pivotal Years 1996 (1960-1963) Blz. 101

O gezegende stilte, die overal spreekt… Wij horen de genade niet. De buigzame liefde, of de geweldloosheid, of het niet vergelden horen we niet. In haar zijn geen redenen en antwoorden. Toch is zij de openhartigheid van Gods licht, de uitdrukking van Zijn eenvoud.

Collected Poems Blz.365

Vanaf het moment dat wij in geloof en naastenliefde zijn liefde voor ons hebben beantwoord, geeft een bovennatuurlijke eenheid van onze zielen met zijn inwonende goddelijke persoon ons deel aan zijn goddelijke zoonschap en natuur. Een “nieuw wezen” wordt tot stand gebracht. Ik word een nieuwe mens en deze nieuwe mens, spiritueel en mystiek één identiteit, is tegelijk Christus en mezelf.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz. 113