Ik ben het ermee eens dat wat we nodig hebben om roepingen te behouden niet het doen is van dwaze concessies en wat te stoeien met recreatie, televisie en wat al niet meer, maar wel het monastieke leven heel serieus en robuust te maken, zoals het zou moeten zijn. Het probleem is om onderscheid te maken tussen waar het echt om draait en de bekrompen regelzucht die overdreven nadruk legt op onbelangrijke uiterlijkheden en het letterlijk navolgen van achterhaalde gebruiken. Daarmee wordt een serieuze terugkeer naar de essentie van het leven verhinderd, die bestaat uit afzondering, stilte, contemplatief gebed, reflectie, tijd om door te dringen tot Gods woord en naar zijn stem te luisteren, enz., enz.
Merton, A Life in Letters, Blz. 48
Dat God Maria in de hemel opneemt, is niet gewoon een verheerlijking van een “Moeder-godin”. Integendeel: het is de uitdrukking van de goddelijke liefde voor de mensheid, en een heel bijzondere uiting van Gods respect voor zijn schepselen, zijn verlangen om recht te doen aan de wezens die Hij naar zijn eigen beeld heeft gemaakt.
Zaden van contemplatie / New Seeds of Contemplation blz 121
In de eigenlijke levende, menselijke persoon die de Moeder-Maagd van Christus is, vinden we alle armoede en alle wijsheid van alle heiligen. Die viel hun ten deel door haar en is in haar. De heiligheid van alle heiligen is een deelname in haar heiligheid, omdat God, in de orde die Hij heeft gevestigd, wil dat alle genades de mens ten deel vallen door Maria. Daarom is het dat haar beminnen en haar kennen betekent: de echte betekenis van alles ontdekken en toegang hebben tot alle wijsheid. Zonder haar is de kennis van Christus alleen speculatie.
Thomas Merton, Zaden van contemplatie. Damon 2015 p. 118
