Dit is de genade van hemelvaartsdag: opgenomen worden in de hemel, de apex mentis, het directe raakpunt met God. Het is rusten op deze stille hoogte, in de duisternis die God omringt. Daar, door alle beproevingen heen, leven met de Tranquillus Deus tranquillans omnia*. God blijft bij mij, vandaag en alle dagen.

* De rustige God, die alles tot rust brengt (Sint Bernardus)

Thomas Merton, Sign of Jonas p.55. vertaling: Dirk Doms

O gezegende stilte, die overal spreekt… Wij horen de genade niet. De buigzame liefde, of de geweldloosheid, of het niet vergelden horen we niet. In haar zijn geen redenen en antwoorden. Toch is zij de openhartigheid van Gods licht, de uitdrukking van Zijn eenvoud.

Collected poems, blz .365

De contemplatief is niet iemand die vurige visioenen heeft van cherubijnen die god op hun denkbeeldige wagen meevoeren, hij is gewoon iemand die zich met de geest gewaagd heeft in de woestijn voorbij taal en ideeën, waar men God ontmoet in de naaktheid van de zuivere overgave.

Hidden Ground of Love: Letters on Religious Experience and Social Concerns 1985  Blz 158

Wat de woestijnvaders in de woestijn zochten was het paradijs in zichzelf, of liever boven en buiten zichzelf. Ze zochten het paradijs in de herontdekking van de ‘eenheid’, die door de ‘kennis van goed en kwaad’ uiteengeslagen was.

Collected Poems Blz. 90