Als we niet in vertrouwen rusten in God, maar blijven steken in een bewering of een formule, hoeft het ons niet te verbazen dat geloven niet tot contemplatie leidt. In tegendeel, het leidt dan tot angstige haarkloverij, tot controverse, verwardheid en uiteindelijk tot haat en verdeeldheid.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz.94

In veel opzichten is mijn leven eenvoudig, maar toch is het ook een mysterie dat ik niet echt probeer te doorgronden; het is alsof ik bij de hand geleid word in een nacht waarin ik niets kan onderscheiden, maar waarin ik volledig kan vertrouwen op de liefde en de bescherming van God die mij leidt.

Hidden Ground of Love: Letters on Religious Experience and Social Concerns 1985. blz.52

Ik hoop dat jij en ik samen in het geheim onze eigen weg zullen bewandelen naar de vreugde, die ons op een mysterieuze manier wordt geopenbaard zonder dat wij het echt beseffen. Wanneer ik dat zeg, wil ik niet dat je daarover begint na te denken. Je weet het al zonder erover na te denken.

Road to Joy: Letters to New and Old Friends 1989 Blz.352

Ik liep vanmorgen om vier uur naar de kluis. De maan stortte stilte uit over het bos en het bevroren gras knisperde licht. Meer dan twee uur bidden bij het schijnsel van het haardvuur. De zon kwam op om 6.45 uur. De zoete, scherpe geur van het hout van de bitternootboom en stilte, stilte. Maar dan opnieuw vogels – aanwezigheid, oplettendheid.

Dancing in the Water of Life: Seeking Peace in The Hermitage 1997 (1963-1965) blz 92