Eerste zondag in de veertigdagentijd

Vanaf het moment dat Christus de woestijn in trok, werden de eenzaamheid, de bekoring en de honger van iedere mens de eenzaamheid, de bekoring en de honger van Christus. Maar in ruil hiervoor kan de gave van de waarheid, waarmee Christus de bekoringen (de illusie van zekerheid, faam en macht) verdreef, onze eigen waarheid worden, als we haar maar willen aanvaarden.

Thomas MERTON, Raids on the Unspeakable, 1964, blz. 16 (vertaling Dirk Doms)

 

Onbezwaard leven

Mijn hele leven bestaat nu hieruit: onbezwaard blijven. De wind bezit de velden waar ik loop en ik bezit niets en niets bezit mij. En ik zal nooit vergeten worden omdat niemand me ooit zal ontdekken. Voor mij is dit een bron van enorm vertrouwen. Vanmorgen werd mijn mis getransfigureerd door deze onafhankelijkheid.

 

Wakker

Hier ben ik niet dood want het is mijn leven. Ik ben wakker en adem en luister met alles wat ik heb en dring door tot de kern. Er bestaat geen twijfel dat ik helemaal de innerlijke eenzaamheid ben toegewijd. Waar dat is maakt niet uit. Geen kwestie van “waar”. Niet “knoeien met mijn hart” of met het hart van anderen. Dit is onontkoombaar. “Het denken is een bedreiging voor wijsheid.” Iemand zijn die “ook al loopt hij op droog land is als was hij op de bodem van een vijver ”.
 Het probleem is dit “schrijver” zijn; en een van de meest absurde dingen waarin ik verzeild ben geraakt is dat gedoe met gesprekken en retraites. Dat moet ik onder ogen zien. Ik kan me nu niet helemaal te-rugtrekken, maar ik moet er zeker niet meer op aansturen.
 Wanneer de dagen hier me dat hebben geleerd, dan is het goed.
Thomas Merton: 4 juli 1960
Boek blz.183

 

Preek

Preek voor de vogels: “Hooggeachte vrienden, vogels van adellijke afkomst,
ik heb geen andere boodschap voor jullie behalve dit: word wat
je bent, wees vogels. Zo zullen jullie je eigen preek zijn voor jezelf !”
Weerwoord: “Zelfs dit is een preek te veel!”

Thomas Merton, mei 1965
Boek blz.275