‘Zalig zijn de zuiveren van hart die nu alles overlaten aan God, zoals ze al deden voor ze bestonden’ (Meister Eckhart). Hier moet ik naar terugkeren. Het komt weer boven. Zoals Eckhart mijn reddingsvlot was in het ziekenhuis, zo lijkt hij nu ook de beste schakel om de continuïteit te herstellen: mijn gehoorzaamheid aan God die Zijn liefde (die nooit is gestopt!) in mij voortbrengt.
Learning to Love. Exploring Solitude and Freedom. The Journals of Thomas Merton Vol. 6. 1966-1967 blz. 92
Meester Eckhart mag misschien zijn beperkingen hebben, maar ik vind hem meeslepend. Ik hou van zijn beknoptheid, de scherpzinnigheid van zijn preken, de manier waarop hij weet door te dringen tot de kern van het innerlijk leven, de opflakkerende vonk, het creatieve en verlossende woord, God die in ons wordt geboren.
Conjectures of a Guilty Bystander blz.53
Ik ga een beetje mijn eigen weg, en om de een of andere reden wordt mijn pad, waar ik ook ga, steeds door zen gekruist… Ik weet nog steeds niet wat het is. Geeft niks, Ik weet ook niet wat de lucht is.
Hidden Ground of Love: Letters on Religious Experience and Social Concerns 1985 blz. 561
In veel opzichten is mijn leven eenvoudig, maar toch is het ook een mysterie dat ik niet echt probeer te doorgronden; het is alsof ik bij de hand geleid word in een nacht waarin ik niets kan onderscheiden, maar waarin ik volledig kan vertrouwen op de liefde en de bescherming van God die mij leidt.
Hidden Ground of Love: Letters on Religious Experience and Social Concerns 1985 blz.52