Christus kwam in de wereld, niet om de verschrikkelijke, koude schoonheid van een heiligenbeeld te dragen, maar om onder de zondaars te worden gerekend, om te sterven als een van hen, veroordeeld door de reinen, Hij, die boven reinheid en onreinheid verheven was. Als Christus niet werkelijk mijn broer is, met al mijn leed, met al mijn lasten op Zijn schouders en al mijn armoede en droefheid in Zijn hart, dan is er geen verlossing geweest. Dan was wat er aan het kruis gebeurde slechts magie.

Thomas Merton, Conjectures of a Guilty Bystander, 1968, blz. 142 (vertaling Dirk Doms)

Alle mensen liefhebben als mijzelf en nederig blijven en rust vinden door het conflict en de wedijver met anderen uit de weg te gaan.

Het is de controverse vermijden en me niet meer bezig houden met steeds maar weer mensen te beoordelen, te controleren en te bekritiseren en me ontdoen van die zware last van meningen die ik helemaal niet verplicht ben te torsen.

 Thomas Merton, Zaden van contemplatie. Damon 2015 p.42

Nieuwe vertaling: Zaden van contemplatie

Toen de engel sprak, ontwaakte God in het hart van dat meisje uit Nazaret en als een reus bewoog Hij in haar. Hij bewoog en opende Zijn ogen en haar ziel en zij zag dat, Hem bevattende, zij ook de hele wereld bevatte.

Veeleer dan een visioen was de Aankondiging een aardbeving waarin God de wereld bewoog en de planeten en de hele kosmos in verwarring bracht. Het begin en het einde van alle dingen zag zij toen in het diepste van haar hart.

En ver onder de beweging van dit stille cataclysme sliep Maria in de oneindige rust van God en God was een kind dat opgekruld in haar sliep en haar aderen werden overstroomd door Zijn Wijsheid die nacht is, die sterrenlicht is, die stilte is.

En haar hele wezen werd omhelsd in Hem die zij had omhelsd en beiden werden zij samen immens stil.

Thomas Merton, Thoughts in Solitude. p.50  vertaling: Stan Broos

Me onttrekken aan illusie en vermaak, aan wereldse angsten en verlangens, aan de werken die God niet van mij verlangt en aan een verheerlijking die alleen maar menselijke drukdoenerij is.

Het is mijn geest vrij houden van verwarring, zodat mijn vrijheid altijd ter beschikking staat van zijn wil. Het is de stilte bewaren in mijn hart en luisteren naar de stem van God.

Mij op verstandige manier vrij houden van de beelden van geschapen dingen om ontvankelijk te zijn voor het verborgen contact met God in een duistere liefde.

 Thomas Merton, Zaden van contemplatie. Damon 2015 p.42

Nieuwe vertaling: Zaden van contemplatie