De leegte van de mens zal hem niet meer omringen en van buitenaf overvallen. Integendeel, zijn eigen leegheid, die God uit liefde voor hem op Zich heeft genomen toen Hij 'Zich ontledigde', wordt een eindeloze volheid waarin geen plaats meer is voor duisternis en leegte. (…) Het Taborlicht is het licht van de verrijzenis.
Thomas MERTON, Disputed Questions, blz. 81-82 (vertaling Dirk Doms)
Nieuwe vertaling: Zaden van contemplatie
Vanaf het moment dat Christus de woestijn in trok, werden de eenzaamheid, de bekoring en de honger van iedere mens de eenzaamheid, de bekoring en de honger van Christus. Maar in ruil hiervoor kan de gave van de waarheid, waarmee Christus de bekoringen (de illusie van zekerheid, faam en macht) verdreef, onze eigen waarheid worden, als we haar maar willen aanvaarden.
Thomas MERTON, Raids on the Unspeakable, 1964, blz. 16 (vertaling Dirk Doms)
Nieuwe vertaling: Zaden van contemplatie
De zaden die door Gods wil ieder ogenblik in mijn vrijheid worden geplant zijn de zaden van mijn eigen identiteit, mijn eigen werkelijkheid, mijn eigen geluk en mijn eigen heiligheid.
De zaden weigeren is alles weigeren; het is de weigering van mijn eigen bestaan en wezen, van mijn identiteit en mijn ware zelf. Gods wil niet aanvaarden, niet beminnen en niet doen is de volheid van mijn bestaan weigeren.
Als ik nooit word die ik bedoeld ben te zijn, maar altijd blijf wat ik niet ben zal ik de eeuwigheid doorbrengen met mezelf tegen te spreken door tegelijk iets en niets te zijn, een leven dat wil leven, maar toch dood is, een dood die dood wil zijn en toch nooit zijn eigen dood helemaal kan bereiken omdat hij nog moet blijven bestaan.
Thomas Merton, Zaden van contemplatie. Damon 2015 p. 34 (New Seeds of Contemplation p.33)
Contemplatie is dus meer dan het overwegen van abstracte waarheden over God, meer zelfs dan affectieve meditatie over de dingen die we geloven. Het is ontwaken, verlichting en het onvoorstelbaar intuïtief begrijpen, waardoor de liefde zich verzekerd weet van Gods scheppende en dynamische tussenkomst in ons dagelijks leven. Contemplatie is niet slechts het “vinden” van een helder idee van God en Hem beperken binnen de grenzen van dat idee. Het schouwen houdt hem daar niet vast als een gevangene bij wie je altijd weer terug kunt keren. Integendeel, contemplatie wordt door Hem weggevoerd naar zijn eigen rijk, zijn eigen mysterie en zijn eigen vrijheid.
Thomas Merton Zaden van contemplatie Damon 2015 p.17 (New Seeds of Contemplation p.5)
Nieuwe vertaling: Zaden van contemplatie