Toen de engel sprak, ontwaakte God in het hart van dat meisje uit Nazaret en als een reus bewoog Hij in haar. Hij bewoog en opende Zijn ogen en haar ziel en zij zag dat, Hem bevattende, zij ook de hele wereld bevatte.

Veeleer dan een visioen was de Aankondiging een aardbeving waarin God de wereld bewoog en de planeten en de hele kosmos in verwarring bracht. Het begin en het einde van alle dingen zag zij toen in het diepste van haar hart.

En ver onder de beweging van dit stille cataclysme sliep Maria in de oneindige rust van God en God was een kind dat opgekruld in haar sliep en haar aderen werden overstroomd door Zijn Wijsheid die nacht is, die sterrenlicht is, die stilte is.

En haar hele wezen werd omhelsd in Hem die zij had omhelsd en beiden werden zij samen immens stil.

Thomas Merton, Thoughts in Solitude. p.50  vertaling: Stan Broos

Me onttrekken aan illusie en vermaak, aan wereldse angsten en verlangens, aan de werken die God niet van mij verlangt en aan een verheerlijking die alleen maar menselijke drukdoenerij is.

Het is mijn geest vrij houden van verwarring, zodat mijn vrijheid altijd ter beschikking staat van zijn wil. Het is de stilte bewaren in mijn hart en luisteren naar de stem van God.

Mij op verstandige manier vrij houden van de beelden van geschapen dingen om ontvankelijk te zijn voor het verborgen contact met God in een duistere liefde.

 Thomas Merton, Zaden van contemplatie. Damon 2015 p.42

Nieuwe vertaling: Zaden van contemplatie

Schenk mij de sterkte die u in de stilte en de vrede bedient. Geef mij      nederigheid, want alleen daarin is rust te vinden. Verlos me van de hoogmoed, de zwaarste van alle lasten en neem bezit van mijn hele hart en ziel met de eenvoud van de liefde. Neem bezit van mijn hele leven met die ene gedachte en dat ene liefdesverlangen: dat ik lief mag hebben, niet omwille van verdienste of volmaaktheid en ook niet vanwege de deugd of om heilig te worden, maar voor u alleen. Want slechts één ding kan de liefde voldoen en belonen en dat bent u alleen.

 Thomas Merton, Zaden van contemplatie. Damon 2015 p.41-42

Nieuwe vertaling: Zaden van contemplatie

Wij moeten kiezen tussen twee identiteiten: of het uiterlijke masker dat schijnbaar echt is en vanuit een vage autonomie leeft voor de korte tijd van het aardse bestaan, of de verborgen, innerlijke persoon die ons onbelangrijk lijkt, maar die zichzelf voor eeuwig kan schenken aan de waarheid waarin hij leeft. Het is dit innerlijke zelf dat wordt opgenomen in het mysterie van Christus, door zijn liefde, zijn Heilige Geest, zodat wij in het verborgene leven “in Christus”.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. Damon 2015 p.200

Nieuwe vertaling: Zaden van contemplatie