Als ik bij de kerk blijf is dat uit een soort gedesillusioneerde liefde en ook omdat ik besef dat ik daarbuiten niet gelukkig kan zijn, hoewel ik ook ‘binnen’ geen garantie op geluk heb. Eigenlijk is mijn ‘geluk’ niet afhankelijk van welk instituut dan ook.

Courage for Truth: Letters to Writers 1993 Blz.85

Ik liep vanmorgen om vier uur naar de kluis. De maan stortte stilte uit over het bos en het bevroren gras knisperde licht. Meer dan twee uur bidden bij het schijnsel van het haardvuur. De zon kwam op om 6.45 uur. De zoete, scherpe geur van het hout van de bitternootboom en stilte, stilte. Maar dan opnieuw vogels – aanwezigheid, oplettendheid.

Dancing in the Water of Life: Seeking Peace in The Hermitage 1997 (1963-1965)Blz.92

Gisteren zat ik in het houtschuurtje te lezen toen plotseling een winterkoninkje op mijn schouder kwam zitten en daarna op de rand van het boek dat ik aan het lezen was.
Het bleef daar een seconde zitten, keek me aan en vloog weer weg.

Search for Solitude: Pursuing the Monk’s True Life 1996 (1952-1960) Blz.189

Wanneer ik heel stil ben en het meest mezelf, is Gods genade helder en heb ik geen oog voor iets anders. Wat willen we nog meer dan in rust en vrede verwijlen in dit alles betoverende wonder van Gods genade voor ons? Ze valt stiller op dit papier dan de morgenzon en dan besef ik dat, zonder Zijn liefde, alles nutteloos is en dat ik, in Zijn liefde, alles kan bezitten, zonder iets te hebben.

Search for Solitude: Pursuing the Monk’s True Life 1996 (1952-1960) Blz.35