"Onze roeping bestaat er niet slechts in te zijn, maar bestaat ook in het meewerken met God bij de schepping van ons leven, onze eigen identiteit, onze eigen bestemming. Wij zijn vrije wezens en kinderen van God. Dit betekent dat wij niet passief mogen blijven maar, door te kiezen voor de waarheid, actief moeten deelnemen aan Zijn scheppende vrijheid in ons eigen leven en in het leven van anderen. Of nog beter gezegd:wij zijn zelfs geroepen met God te delen in het werk aan de schepping van de waarheid van onze identiteit."

Thomas Merton, New Seeds of Contemplation 1961. Vertaling: Dirk Doms

 THOMAS MERTON, MONNIK, TRAPPIST, INTERRELIGIEUS BEWOGEN, VREDESACTIVIST

Christelijke sociale actie is eerst en vooral een actie die religie ziet in politiek, in arbeid, in sociale programma's voor betere lonen, maatschappelijke zekerheid, enz. Volstrekt niet een actie van “Win de arbeider voor de Kerk”, maar omdat God mens werd, omdat ieder mens een “andere Christus” kan worden, omdat Christus onze broeder is, en wij dus het recht niet hebben onze broeder in gebrek te laten leven of in de vernedering, of in welke vorm van vunzigheid ook, hetzij lichamelijk of geestelijk. Met één woord, als wij werkelijk de betekenis van het christendom in het sociale leven begrepen, zouden wij dit zien als een deel van het verlossingswerk van Christus, dat de mens bevrijdt van ellende, vunzigheid, mensonwaardige levensvoorwaarden, economische en politieke slavernij, onwetendheid en vervreemding… Het zou een poging zijn om de mens te verheffen of hij openlijk Christen is of niet, tot op een niveau overeenkomstig zijn waardigheid van kind Gods.

Conjectures of a Guilty Bystander, p.69 (Oplettende toeschouwer p.97)

Contemplatie laat ons toe God te kennen en lief te hebben, zoals Hij is in zichzelf. Zo kunnen we Hem ook aanvoelen in een diepe en wezenlijke ervaring, een ervaring die elk natuurlijk begrip te boven gaat.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. Damon 2015 p. 156

Het is mijn diepste overtuiging dat wij er niet al te zeker van mogen zijn dat we Christus in onszelf hebben gevonden zolang we hem niet eveneens gevonden hebben in dat deel van de mensheid dat het verst van ons verwijderd is. (…) Als ik er op sta jou mijn waarheid te geven, maar nooit stilsta om op mijn beurt van jou jouw waarheid te ontvangen, kan er tussen ons geen waarheid zijn (…). God spreekt, God wordt gehoord, niet alleen op de Sinaï, niet alleen in mijn eigen hart, maar ook in de stem van de vreemdeling.

The Collected Poems of Thomas Merton, New York, New Directions, 1977, blz. 382-384