Wie zijn geest niet laat ontmoedigen en van zijn stuk laat brengen door droogte en hulpeloosheid, maar God toestaat hem rustig door de wildernis te leiden en geen andere steun of begeleiding verlangt dan het pure geloof en vertrouwen in God alleen, zal naar het Beloofde Land worden gebracht. Hij zal de vrede en vreugde van de vereniging met God smaken. Hij zal, zonder “te zien”, zich op een gewone, troostende, duistere en mysterieuze manier bewust zijn van God, die aanwezig is en handelt in alle gebeurtenissen van zijn leven.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz. 165

Ons wordt verteld ons te bekleden met Christus, en we denken aan Hem in zijn intieme leven, in zijn openbaar leven, in zijn leer en in zijn lijden. Maar we denken niet genoeg aan zijn leven als kind, als baby. Zijn hulpeloosheid. Zijn onmacht. Ook wij moeten tevreden zijn in die staat. Niet in staat zijn ook maar iets te doen, iets te bereiken.

Dorothy Day

Meer lezen over Dorothy Day & Thomas Merton: klik hier

In de advent vieren wij de komst, ja zelfs de aanwezigheid van Christus in onze wereld. Wij getuigen van Zijn aanwezigheid, zelfs te midden van alle onpeilbare problemen en tragedies van de wereld. Ons adventsgeloof is geen vlucht uit de wereld naar een nevelig rijk van slogans en vertroostingen die verkondigen dat onze problemen onwerkelijk en onze tragedies onbestaand zijn…

Het is onze taak Christus te zoeken en te vinden in de wereld zoals hij is, niet zoals hij zou kunnen zijn. Het feit dat de wereld er anders uitziet dan zou moeten, verandert     niets aan de waarheid dat Christus erin aanwezig is. Zijn plan wordt er geenszins door veranderd of verijdeld: alles zal geschieden zoals Hij het wil. Onze advent is de viering van die hoop. Niet de komst van Christus is onzeker maar onze ontvangst, ons antwoord aan Hem, onze bereidheid en capaciteit om 'uit te trekken, Hem tegemoet'. Wij moeten bereid zijn, zoals Johannes de Doper, Hem te zien en toe te juichen, zelfs op het moment dat ons hele levenswerk ineen schijnt te storten.

Thomas Merton, Seasons of Celebration, p.93-94. vertaling: Dirk Doms

Als ik niet geloofde, als ik niet , zoals men dat noemt, een daad van geloof stelde (en elke daad van geloof vermeerdert ons geloof, ons vermogen tot geloof), als ik niet geloofde dat werken van barmhartigheid de totale som van het lijden van de wereld verminderde, op een manier dat zij die lijden … op een mysterieuze wijze hun pijn draaglijker vinden en er een soort vertroostende balsem wordt gegoten in hun wonden, als ik dat alles niet geloofde, zou het probleem van het kwaad inderdaad alles overweldigend zijn.

Dorothy Day

Meer lezen over Dorothy Day & Thomas Merton: klik hier