De leegte van de mens zal hem niet meer omringen en van buitenaf overvallen. Integendeel, zijn eigen leegheid, die God uit liefde voor hem op Zich heeft genomen toen Hij ‘Zich ontledigde’, wordt een eindeloze volheid waarin geen plaats meer is voor duisternis en leegte. (…) Het Taborlicht is het licht van de verrijzenis.

Vanaf het moment dat Christus de woestijn in trok, werden de eenzaamheid, de bekoring en de honger van iedere mens de eenzaamheid, de bekoring en de honger van Christus. Maar in ruil hiervoor kan de gave van de waarheid, waarmee Christus de bekoringen (de illusie van zekerheid, faam en macht) verdreef, onze eigen waarheid worden, als we haar maar willen aanvaarden.

Thomas MERTON, Raids on the Unspeakable, 1964, blz. 16 (vertaling Dirk Doms)

Ik wil het volgende graag nog signaleren voordat regen een nutsvoorziening wordt die ze tegen betaling kunnen plannen en dan distribueren. Met “ze” bedoel ik de mensen die niet kunnen begrijpen dat regen een feest is. Die niet waarderen dat hij ons zomaar, voor niets, geschonken wordt. Die denken dat wat geen prijs heeft, geen waarde heeft. Dat wat niet verkocht kan worden niet echt is, zodat de enige manier om iets echt te maken is het op de markt te brengen.

Thomas Merton – Raids on the Unspeakable: “Rain and the Rhinoceros” New Directions, New York, 1966 Blz.9

Als ik bij de kerk blijf is dat uit een soort gedesillusioneerde liefde en ook omdat ik besef dat ik daarbuiten niet gelukkig kan zijn, hoewel ik ook ‘binnen’ geen garantie op geluk heb. Eigenlijk is mijn ‘geluk’ niet afhankelijk van welk instituut dan ook.

Courage for Truth: Letters to Writers 1993 Blz.85