In plaats van te beminnen wat je voor vrede aanziet, moet je dus de anderen en vooral God beminnen. En in plaats van mensen te haten die je voor oorlogszuchtig houdt, moet je de begeerte en de wanorde in je eigen ziel haten, zij zijn het immers die oorlog veroorzaken. Als je de vrede bemint, moet je het onrecht, de tirannie, de hebzucht haten, maar haat ze in jezelf, niet in de anderen.
Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz.90
Wij die het licht van Christus hebben aanschouwd, zijn, door de grote genade die ons te beurt viel, verplicht de aanwezigheid van onze Redder overal op aarde bekend te maken. Dit moet niet alleen gebeuren door blijde verkondiging van Zijn komst, maar vooral door Hem te openbaren met ons eigen leven. Christus werd geboren om door ons aan de hele wereld te verschijnen… Elke dag van ons sterfelijk leven moet Zijn verkondiging, Zijn goddelijke openbaring zijn in de wereld die Hij heeft geschapen en verlost.
Thomas Merton, Seasons of Celebration p.112
In deze wereld, deze uitzinnige herberg waar absoluut geen plaats voor Hem is, komt Christus onuitgenodigd. Maar omdat Hij er niet thuis is, omdat Hij er niet op Zijn plaats is, is Zijn plaats bij die anderen voor wie geen plaats is. Zijn plaats is bij hen die nergens thuishoren, bij hen die door de machthebbers worden verstoten omdat zij zwak werden bevonden, bij hen die de status van persoon wordt ontzegd, die gefolterd, gebombardeerd en uitgeroeid worden. Christus is aanwezig in de wereld bij hen voor wie schijnbaar enkel het slechtste in de wereld is weggelegd.
Thomas Merton. Raids on the Unspeakable. p.51-52. vertaling: Dirk Doms