Wanhoop is het eindpunt van een trots die zo sterk en zo halsstarrig is dat hij nog liever voor de absolute ellende van verdoemenis kiest dan uit Gods handen geluk te aanvaarden en daarmede te erkennen dat Hij groter is dan wij en dat we niet in staat zijn op eigen kracht onze bestemming te bereiken.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz. 127

Als ik mijn katholiek-zijn bevestig enkel en alleen door alles wat islamitisch, joods, protestants, hindoeïstisch, boeddhistisch is te verloochenen, zal ik ten slotte ontdekken dat er niet veel overblijft om mij als katholiek te bevestigen, en zeker niet de adem van de Geest waarmee ik dit zou kunnen bevestigen.

            Thomas Merton, Conjectures of a Guilty Bystander. p.144

Dit is God op volmaakte wijze zoeken: me onttrekken aan illusie en vermaak, aan wereldse angsten en verlangens, aan de werken die God niet van mij verlangt en aan een verheerlijking die alleen maar menselijke drukdoenerij is. Het is mijn geest vrij houden van verwarring, zodat mijn vrijheid altijd ter beschikking staat van zijn wil. Het is de stilte bewaren in mijn hart en luisteren naar de stem van God.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz. 42

Zelfs wanneer ik God probeer te behagen heb ik de neiging om mijn eigen ambitie, zijn vijand, ter wille te zijn. Zelfs in de grootste liefde voor de volmaaktheid, kan er onvolmaaktheid bestaan, zelfs in het verlangen naar deugd en naar heiligheid. Zelfs het verlangen naar contemplatie kan onzuiver zijn, wanneer we vergeten dat ware contemplatie de volledige afbraak inhoudt van alle egoïsme, de puurste armoede en zuiverheid van het hart.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz. 40