De geest die gevangen zit in traditionele ideeën en de wil die in zijn eigen verlangen verstrikt is, kunnen de zaden van een ongewone waarheid en een bovennatuurlijk verlangen niet aanvaarden. Want hoe kan ik de zaden van de vrijheid ontvangen wanneer ik verliefd ben op de slavernij en hoe kan ik het verlangen van God koesteren, wanneer ik vervuld ben van een ander en tegengesteld verlangen?

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz.24

We worden contemplatief, wanneer God zichzelf in ons ontdekt. Op dat moment opent zich het punt van ons contact met Hem, trekken we door het centrum van onze eigen nietigheid en gaan binnen in de oneindige werkelijkheid, waar we ontwaken als ons ware zelf.
Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz.38

Ieder moment en iedere gebeurtenis in het leven van ons allen hier op aarde plant iets in onze ziel. Want zoals de wind duizenden gevleugelde zaden aandraagt, zo bereiken ons ieder moment kiemen van spirituele vitaliteit, die onmerkbaar neerdwarrelen in onze geest en onze wil. De meeste van deze ontelbare zaden sterven en gaan verloren, omdat we er niet op voorbereid zijn ze te ontvangen, want deze zaden kunnen alleen maar ontkiemen in de goede aarde van vrijheid, spontaniteit en liefde.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. Damon 2015 p. 23

Contemplatief gebed is een diepe en vereenvoudigde spirituele activiteit, waarin de geest en de wil rust vinden in een verenigde en eenvoudige concentratie op God, naar Hem gekeerd, op Hem gericht, geabsorbeerd door Zijn eigen licht, met een eenvoudig staren. Dit is de perfecte aanbidding, omdat het in stilte God laat weten dat we al het andere achter ons gelaten hebben en zelfs ons eigen zelf willen opgeven voor hem en dat Hij alleen belangrijk is voor ons. Hij alleen is ons verlangen en ons leven en niets anders kan ons vreugde schenken.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. Damon 2015 p.167