Wie zijn geest niet laat ontmoedigen en van zijn stuk laat brengen door droogte en hulpeloosheid, maar God toestaat hem rustig door de wildernis te leiden en geen andere steun of begeleiding verlangt dan het pure geloof en vertrouwen in God alleen, zal naar het Beloofde Land worden gebracht. Hij zal de vrede en vreugde van de vereniging met God smaken. Hij zal, zonder “te zien”, zich op een gewone, troostende, duistere en mysterieuze manier bewust zijn van God, die aanwezig is en handelt in alle gebeurtenissen van zijn leven.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz. 165

De enige ware vreugde op aarde vinden we wanneer we ontsnappen aan de gevangenis van ons eigen valse zelf en ons in liefde verenigen met het Leven dat in het wezen van ieder schepsel en in de kern van onze eigen ziel woont en zingt. In zijn liefde bezitten we alle dingen en genieten ervan doordat we Hem erin vinden.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz. 29

Wanhoop is het eindpunt van een trots die zo sterk en zo halsstarrig is dat hij nog liever voor de absolute ellende van verdoemenis kiest dan uit Gods handen geluk te aanvaarden en daarmede te erkennen dat Hij groter is dan wij en dat we niet in staat zijn op eigen kracht onze bestemming te bereiken.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz. 127

Als ik mijn katholiek-zijn bevestig enkel en alleen door alles wat islamitisch, joods, protestants, hindoeïstisch, boeddhistisch is te verloochenen, zal ik ten slotte ontdekken dat er niet veel overblijft om mij als katholiek te bevestigen, en zeker niet de adem van de Geest waarmee ik dit zou kunnen bevestigen.

            Thomas Merton, Conjectures of a Guilty Bystander. p.144