“Alle zichtbare dingen dragen een onzichtbare vruchtbaarheid in zich, een gedempt licht, een bescheiden, naamloze en verborgen heelheid. Deze mysterieuze eenheid en zuiverheid is wijsheid, de moeder van alles, Natura      naturans. In alle dingen leeft een onuitputtelijke tederheid en zuiverheid, een stilte die een bron is voor handelen en vreugde. Zij borrelt op uit een woordeloze vriendelijkheid en stroomt naar mij toe vanuit de onzichtbare wortels van alles wat geschapen is. Ze verwelkomt mij liefdevol en groet mij met een onbeschrijflijke bescheidenheid.”

   Thomas Merton, Hagia Sophia in Emblems of a Season of Fury p.61

Wanneer we de ander buitensluiten en weigeren hem te beschouwen als een persoon, als een ander zelf, dan nemen we onze toevlucht tot de ‘onpersoonlijke wet’ en de abstracte ‘natuur’. Dat wil zeggen dat we de werke-lijkheid van de ander blokkeren, we snijden het onderlinge contact tussen onze natuur en de natuur van de ander af, en we hebben alleen maar oog voor onze eigen natuur, met zijn rechten, zijn aanspraken en zijn eisen. En we rechtvaardigen het kwaad dat we onze broeder aandoen door hem niet als onze broeder te zien, maar alleen maar als een tegenstander, een beschuldigde.

 Thomas Merton, brief aan Dorothy Day in The Hidden Ground of Love p.140

Wij die het licht van Christus hebben aanschouwd, zijn, door de grote genade die ons te beurt viel, verplicht de aanwezigheid van onze Redder overal op aarde bekend te maken. Dit moet niet alleen gebeuren door blijde verkondiging van Zijn komst, maar vooral door Hem te openbaren met ons eigen leven. Christus werd geboren om door ons aan de hele wereld te verschijnen… Elke dag van ons sterfelijk leven moet Zijn verkondiging, Zijn goddelijke openbaring zijn in de wereld die Hij heeft geschapen en verlost.

Thomas Merton, Seasons of Celebration p.112

“Mensen worden niet gekend door louter intellect, niet door louter principes, maar slechts door liefde. Pas wanneer we de ander liefhebben krijgen we van God de sleutel om te begrijpen wie de ander is en wie we zelf zijn.”

            Thomas Merton, brief aan Dorothy Day in The Hidden Ground of Love p.140