We moeten voor ons gebed een nieuwe taal creëren. En deze nieuwe gebeds-taal moet voortvloeien uit iets wat onze verschillende tradities overstijgt en voortkomt uit de nabijheid van de liefde, bewust van het feit dat de liefde ons verenigt, ondanks reële verschillen en reële gevoelige twistpunten.

Asian Journal blz.318

Er is maar één manier om vrede te vinden: je ermee verzoenen dat je bent wie je bent, ook al is het niet bijzonder indrukwekkend wat je bent! God heeft zijn eigen plan om van jou iets anders te maken en meestal ben je te dom om dat plan te begrijpen.

Entering the Silence : Becoming a Monk & Writer 1996 (1941-1952) Blz.217

In mijn hart is die grote dorst de nietigheid te erkennen van alles wat niet God is. Mijn gebed is dus een soort lofprijzing die oprijst uit de kern van    Niets en Stilte. Als ik me nog steeds bewust ben van ‘mezelf’, zie ik dat als een obstakel.

Hidden Ground of Love: Letters on Religious Experience and Social Concerns 1985 blz.64

Ik liep vanmorgen om vier uur naar de kluis. De maan stortte stilte uit over het bos en het bevroren gras knisperde licht. Meer dan twee uur bidden bij het schijnsel van het haardvuur. De zon kwam op om 6.45 uur. De zoete, scherpe geur van het hout van de bitternootboom en stilte, stilte. Maar dan opnieuw vogels – aanwezigheid, oplettendheid.

Dancing in the Water of Life: Seeking Peace in The Hermitage 1997 (1963-1965) blz.92