O Radix Jesse, qui stas in signum populorum,

super quem continebunt reges os suum,

quem gentes deprecabuntur:

veni ad liberandum nos, iam noli tardare.

O Wortel van Jesse, die daar staat als een banier voor de volkeren,

voor wie de koningen hun mond zullen snoeren,

tot wie de heidenen zullen bidden:

kom en verlos ons, wil niet langer talmen.

O Adonai et Dux domus Israel,

qui Moysi in igne flammae rubi apparuisti

et ei in Sina legem dedisti:

veni ad redimendum nos in brachio extento.

O Adonai en Leider van het huis van Israel,

die in het vuur van de brandende braamstruik aan Mozes zijt verschenen

en hem op de Sinaï de Wet hebt gegegeven:

kom en koop ons vrij met gestrekte arm.

O Sapientia, quae ex ore Altissimi prodiisti,

attingens a fine usque ad finem,

fortiter suaviterque disponens omnia:

veni ad docendum nos viam prudentiae.

O Wijsheid, ontsproten uit de mond des Allerhoogsten,

reikend van het ene eind der aarde tot het andere,

gij die alles met kracht en zachtheid bestuurt:

kom en leer ons de weg der wijsheid.

Wie zijn geest niet laat ontmoedigen en van zijn stuk laat brengen door droogte en hulpeloosheid, maar God toestaat hem rustig door de wildernis te leiden en geen andere steun of begeleiding verlangt dan het pure geloof en vertrouwen in God alleen, zal naar het Beloofde Land worden gebracht. Hij zal de vrede en vreugde van de vereniging met God smaken. Hij zal, zonder “te zien”, zich op een gewone, troostende, duistere en mysterieuze manier bewust zijn van God, die aanwezig is en handelt in alle gebeurtenissen van zijn leven.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz. 165