Er zijn momenten van grote eenzaamheid en verlorenheid op deze eenzame plek, maar dan komen er vaak diepere momenten van hoop en begrip en ik realiseer me dat ze niet mogelijk zouden zijn in hun puurheid, hun eenvoudige geheime gerichtheid dan in eenzaamheid. Ik hoop deze momenten waard te zijn.

Learning to Love. Exploring Solitude and Freedom. The Journals of Thomas Merton Vol. 6. 1966-1967 Blz.19

Ik hou zoveel van deze eenzaamheid, dat ik, wanneer ik langs de weg naar de oude alleenstaande schuren loop, ver weg van de nieuwe gebouwen, helemaal overweldigd wordt door vreugde en vrede lacht me toe tot zelfs in het merg van mijn botten.

Sign of Jonas Blz. 281

De dag loopt ten einde. Misschien komt er regen. In de abdij luidt een klok. Een devote cisterciënzer tractor gromt in de vallei. Nog even en ik zal brood snijden, avondmaal houden, psalmen zeggen. Bij zonsondergang, als de vogels zingen bij het raam en als in de vallei de nacht valt, zal ik in de achterkamer zitten.

Thomas Merton Reader Blz.289

Bid om vrijheid, voor hen die weten dat zijn niet vrij zijn en in het bijzonder voor diegenen die denken dat zij vrij zijn en die niet beseffen dat zij de gevangenen zijn van dode ideeën en vooroordelen.

Road to Joy: Letters to New and Old Friends 1989 Blz.95