Schenk mij de sterkte die u in de stilte en de vrede bedient. Geef mij nederigheid, want alleen daarin is rust te vinden. Verlos me van de hoogmoed, de zwaarste van alle lasten en neem bezit van mijn hele hart en ziel met de eenvoud van de liefde. Neem bezit van mijn hele leven met die ene gedachte en dat ene liefdesverlangen: dat ik lief mag hebben, niet omwille van verdienste of volmaaktheid en ook niet vanwege de deugd of om heilig te worden, maar voor u alleen.

Wees blij dat je nog geen heilige bent, ook al ben je je ervan bewust dat heiligheid het enige is waarvoor het leven waard is te worden geleefd. Dan zul je er voldoening in scheppen je door God te laten leiden naar heiligheid langs wegen die je niet kunt begrijpen. Je zult reizen in duisternis waarin je niet langer met jezelf bezig bent en jezelf niet meer vergelijkt met anderen. Degenen die deze weg zijn gegaan hebben uiteindelijk ontdekt dat er in alles heiligheid bestaat en dat God overal aanwezig is.

De serene honger van de geest dringt door de oppervlakte van de woorden heen en overstijgt de menselijke verwoording van mysteries en zoekt in de vernedering van de stilte, in het intellectuele alleen-zijn en de innerlijke armoede, de gave van een bovennatuurlijke zorg die woorden niet echt kunnen uitdrukken.

“O, de diepte van de rijkdom van de wijsheid en kennis van God!” In het centrum van ons bestaan gaat een deur open en het lijkt alsof we er doorheen vallen in onmetelijke diepten, die, ofschoon ze oneindig zijn, voor ons allemaal toegankelijk zijn; de hele eeuwigheid schijnt van ons te worden in dit ene stille en adembenemende contact.