Preek voor de vogels: “Hooggeachte vrienden, vogels van adellijke afkomst,
ik heb geen andere boodschap voor jullie behalve dit: word wat
je bent, wees vogels. Zo zullen jullie je eigen preek zijn voor jezelf !”
Weerwoord: “Zelfs dit is een preek te veel!”

Thomas Merton, mei 1965
Boek blz.275

Hoe heerlijk is het om ‘s nachts in dit bos absoluut alleen te zijn, gekoesterd door die wonderlijke, ondoorgrondelijke en volmaakt onschuldige taal, het praatje dat de regen met zichzelf houdt… Niemand is ermee begonnen en niemand zal het doen ophouden. Deze regen blijft doorpraten zolang hij dat zelf wil. En zo lang hij spreekt, zal ik luisteren.

Raids on the Unspeakable Blz. 8

Ik liep vanmorgen om vier uur naar de kluis. De maan stortte stilte uit over het bos en het bevroren gras knisperde licht. Meer dan twee uur bidden bij het schijnsel van het haardvuur. De zon kwam op om 6.45 uur. De zoete, scherpe geur van het hout van de bitternootboom en stilte, stilte. Maar dan opnieuw vogels – aanwezigheid, oplettendheid.

Dancing in the Water of Life: Seeking Peace in The Hermitage 1997 (1963-1965) Blz.92

De hele nacht heeft het licht geregend. Ik moet blijven werken aan mijn meditatie: de diepte ingaan. Passiviteit werkt hier niet, maar activisme net zo min. Een tijd van woordeloze verdieping om de innerlijke werkelijkheid te vatten van mijn niets zijn in Hem Die Is.

Dancing in the Water of Life: Seeking Peace in The Hermitage 1997 (1963-1965) Blz.224