Er zijn verschillende manieren om gelukkig te zijn en iedereen is in staat om ervoor te zorgen dat zijn leven voor hem een redelijke mate van vrede bezit. Waarom jagen we dan denkbeeldige eisen na en zijn nooit tevreden, tenzij we ons hebben aangepast aan een of andere standaardmaat van geluk die niet alleen voor onszelf goed is, maar voor iedereen? Waarom kunnen we niet tevreden zijn met de verborgen gave van geluk die God ons aanbiedt, zonder de rest van de wereld daarover te raadplegen. Waarom jagen we eerder een geluk na dat wordt goedgekeurd door tijdschriften en t.v.? Misschien omdat we niet geloven in een geluk dat ons gratis wordt aangeboden. We geloven niet dat we gelukkig kunnen zijn met een geluk dat geen prijskaartje heeft.

            Conjectures of a Guilty Bystander p. 84