In dienst staan van de dialoog en de vrede betekent ook oprecht van plan zijn om de vele gewapende conflicten in de wereld te verminderen en op de lange termijn te beëindigen. Hier moeten we ons zelf de vraag stellen: waarom worden dodelijke wapens verkocht aan degenen die van plan zijn om onbeschrijflijk leed te berokken aan mensen en de maatschappij? Triest genoeg is, zoals we allemaal weten, het simpele antwoord: geld. Geld dat gedrenkt is in bloed, vaak onschuldig bloed. In het aangezicht van deze beschamende en laakbare stilte, is het onze plicht om het probleem het hoofd te bieden en te stoppen met de wapenwedloop.

Paus Franciscus in de rede voor het Amerikaanse congres 24 september 2015

Volledige toespraak hier te lezen

Volledige toespraak hier te zien

Maar denk eens na over de fabuleuze hoeveelheid geld, planning, energie, ongerustheid en zorg die gestopt wordt in de productie van wapens die op hetzelfde moment dat ze worden gemaakt al bijna verouderd zijn en naar de schroothoop moeten. Zet dit alles af tegen het armzalig kleine gebaar “bid voor vrede” dat op vrome wijze op onze postzegel van vier cent wordt gestempeld! Denk ook eens aan de wanverhouding tussen onze vroomheid en onze enorme vernietigingsdrang die we zonder wroeging en zonder schaamte toestaan! Het komt zelfs niet in ons op welke ongerijmdheid er bestaat wanneer we bidden tot de God van vrede, de God die ons zegt elkaar lief te hebben zoals Hij ons heeft liefgehad, die ons waarschuwde dat wie het zwaard zou opnemen erdoor zou omkomen, en wanneer we tegelijkertijd plannen beramen om niet duizenden maar miljoenen burgers en soldaten, mannen, vrouwen en kinderen zonder onderscheid te vernietigen, zelfs met de aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid die zelfde vernietiging over onszelf af te roepen!

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. p.88-89