Wanneer ik heel stil ben en het meest mezelf, is Gods genade helder en heb ik geen oog voor iets anders. Wat willen we nog meer dan in rust en vrede verwijlen in dit alles betoverende wonder van Gods genade voor ons? Ze valt stiller op dit papier dan de morgenzon en dan besef ik dat, zonder Zijn liefde, alles nutteloos is en dat ik, in Zijn liefde, alles kan bezitten, zonder iets te hebben.

Search for Solitude: Pursuing the Monk’s True Life 1996 (1952-1960) Blz.35

Ik heb maar één gebed: God toebehoren om aan de hele wereld te kunnen verzaken en Hem te volgen. Ik spreek dat gebed nu uit. Als het Hem behaagt, zal hij me laten zien wat ik moet doen. Wanneer? Niet volgend jaar maar elk volgend ogenblik. Als ik hem bemin, zal ik hem horen.

Run to the Mountain: The Story of a Vocation 1995 (1939-1941) Blz.311

De menselijke ziel is nog steeds het beeld van God. De ziel kan zich heel ver verwijderen van dit beeld en wegtrekken naar de regionen van de onwerkelijkheid. Toch wordt hij nooit zo totaal onwerkelijk dat zijn oorspronkelijke bestemming ophoudt hem te kwellen met het verlangen terug te keren naar God en opnieuw werkelijk te worden.

Thomas Merton The New Man p.112

Ik weet niet waar ik heen ga. Ik ken de weg niet die voor mij ligt. Ik kan niet met zekerheid zeggen waar hij zal eindigen. Ook ken ik mezelf niet echt, en het is niet omdat ik denk dat ik Uw wil volg dat ik dat ook werkelijk doe. Maar ik geloof dat het verlangen U te behagen U in feite ook behaagt. En ik hoop dat ik dat verlangen heb in alles wat ik doe. Ik hoop nooit iets te doen zonder dat verlangen. Als ik dit doe dan weet ik dat gij mij zult leiden langs het rechte pad, hoewel ik er misschien niets van begrijp. Daarom zal ik altijd op U vertrouwen, ook al lijk ik verloren en in de schaduw van de dood. Ik zal niet bang zijn want gij bent steeds bij mij, en Gij zult mij nooit aan mijn lot overlaten om mijn gevaren alleen te doorstaan.

Thomas Merton, Overdenkingen in eenzaamheid blz.81