De bittere onzekerheid, het gezwoeg en de onbeduidendheid van de echte armen is de meest overtuigende vorm van ascetisme. Totaal afhankelijk zijn van anderen, genegeerd en veracht en vergeten worden, weinig aanzien en comfort hebben, bevelen opvolgen en hard moeten werken voor een karig loon: het is een harde school die zelfs de vroomsten proberen te ontkomen.

Thomas Merton, Zaden van contemplatie. blz.172