Wie zijn geest niet laat ontmoedigen en van zijn stuk laat brengen door droogte en hulpeloosheid, maar God toestaat hem rustig door de wildernis te leiden en geen andere steun of begeleiding verlangt dan het pure geloof en vertrouwen in God alleen, zal naar het Beloofde Land worden gebracht. Hij zal de vrede en vreugde van de vereniging met God smaken. Hij zal, zonder “te zien”, zich op een gewone, troostende, duistere en mysterieuze manier bewust zijn van God, die aanwezig is en handelt in alle gebeurtenissen van zijn leven.
Thomas Merton, Zaden van contemplatie. Damon 2015 p.165