Als ik mezelf maar steeds serieus blijf nemen, hoe kan ik dan heilig en contemplatief worden? Als ik me steeds weer druk maak om mezelf, hoe kan ik dan gelukkig worden? Want het zelf waar ik me druk om maak bestaat eigenlijk niet en het was er nooit en zal er nooit zijn, behalve in mijn verbeelding.

Entering the Silence : Becoming a Monk & Writer 1996 (1941-1952) Blz.219

Ik zie steeds meer in dat er maar één realistisch antwoord bestaat: Liefde. Ik moet het aandurven lief te hebben en ik moet de onzekerheid, de twijfel aan mezelf die de liefde in mij veroorzaakt, dragen totdat ‘de perfecte liefde elke angst verdrijft’.

Learning to Love: Exploring Solitude and The Hermitage 1997 (1966-1967) Blz.44