We moeten leren ons te realiseren dat de liefde van God ons in elke situatie zoekt, en zoekt naar het goede voor ons. Zijn ondoorgrondelijke liefde is gericht op ons ontwaken. Aangezien dit ontwaken een soort sterven van ons oppervlakkige zelf veronderstelt, zullen we echter opzien tegen zijn komst in de mate waarin we ons identificeren met dit oppervlakkige zelf en eraan gehecht zijn.

Zaden van contemplatie / New Seeds of Contemplation Blz 24

Bij Sint Bernardus komt vaak het idee terug van de “drie Adventen” van Christus. De eerste Advent is die waarin hij de wereld binnenkwam door de menselijke natuur aan te nemen… De derde Advent is wanneer hij op het einde van de tijden terug zal komen op aarde… De tweede Advent is eigenlijk de meest belangrijke voor ons. De “tweede Advent”, waarbij Christus nú aanwezig is in onze ziel, hangt af van onze erkenning van zijn doortocht door onze wereld, door ons eigen leven. Door te mediteren over de vroegere Advent en de toekomstige Advent, leren we de tegenwoordige Advent te herkennen, die zich op elk moment in ons aardse bestaan aan ons vertoont als reizigers. We worden ons bewust van het feit dat ieder moment in de tijd een moment van oordeel is. Christus komt voorbij en we worden beoordeeld naar ons besef van zijn voorbij komen. Wanneer we met Hem meegaan en met Hem reizen naar het Koninkrijk wordt het oordeel onze redding.

Thomas Merton. Seasons of Celebration p. 75-76